EdgeZero Verhalenwedstrijd
Tegen de tijd dat hij op het hoogste punt van het pad aankwam, stroomde het zweet van Williams voorhoofd en kleefde zijn haar in lange punten aan elkaar. Ook al had hij pas nog een paar slokken water genomen, zijn gehemelte voelde alweer als schuurpapier. Het was geen verre wandeling vanaf de parkeerplaats, maar hij…
Vanaf mijn smoorhete bed bij de haard sloeg ik mijn moeder gade. Met afhangende schouders stond ze in de deuropening van ons huis. De heelmeester die me net had onderzocht torende als een dure kraai boven haar uit. Aan de zwartglanzende riem rond zijn middel hingen minstens veertig duimhoge gouden belletjes. Het moest mijn moeder…
Bloedzuigers en parasieten… Het Hollandse landschap is een rijke voedingsbodem voor allerhande creaturen die bestaan door het leven van anderen te absorberen, of dat nu bloed of energie is, of misschien zelfs wel een ziel of twee. Hoe zeer we ook denken gewapend te zijn tegen of zelfs bewust te zijn van het gevaar dat…
1927 Ik ben Johann de Vries. Geboren en getogen Haarlemmer. Dit is mijn verhaal. Ik schrijf het op in de wetenschap dat het jaren zal duren voor het in de echte wereld ontdekt wordt, om redenen die ik misschien niet eens kan uitleggen. Ik zie jullie nog wel. Dat hoop ik althans. …
‘Jij beweert dat je weet waar de gift voor Zijne Keizerlijkheid is, Sergio Wilhem Wang-von Luhfthoven,’ zei senator Amilia Contraidpu. De hoogste keizerlijke vertegenwoordigster en de bestuurder van het Fharmanstelsel was een buitensporig grote vrouw met een groen geschminkt gezicht en felrode oogleden en lippen. Zij droeg een zwartblinkend harnas van de Orde der Gezworen…
Vroeg in de morgen kom ik aan in het stadspark. Met mijn fototas loop ik naar de vijveroever. Gisteren lag ik hier in de late zomerzon te lezen. Toen ik van mijn boek opkeek, zag ik kort een diamanten schittering. Eerst dacht ik aan een libel, maar libellen maken geen menselijk klinkende geluiden. Ik durf…
En nu wil je vast wel een prachtig verhaal horen, ja? Er gaat niets boven goed verhaal als je je harige buik rond hebt gegeten. Je hoeft niet te grommen of je lange, lange slagtanden te ontbloten. Dat maakt echt geen indruk op me, want ik weet dat je mij nog niet zal vermoorden. Je…
In de schaduw van een bemoste ruïne beweegt iets. Opwaaiend stof kan het niet zijn, want de hemel ligt als een loodzware deken over een stille, klamme wereld. De man legt een pijl op zijn boog. Gevaar boezemt hem geen angst in. Gevaar betekent voedsel of de dood. Het eerste is altijd welkom, het tweede…
Het was een zomer als geen andere in de afgelopen tien jaren. 1665 zou de geschiedenis ingaan als een zinderend jaar. Hun schip lag voor anker voor de rede van Amsterdam, te wachten op het zuchtje wind dat hen de Zuyderzee uit kon blazen. Jan Swammerdam zuchtte diep en bestudeerde de silhouet van Amsterdam, meer…
Het hek Ik tril over mijn hele lichaam. Ik ben een slechte man die bestraft moet worden. Ik weet niet waarom. Maar ik voel het: ik heb iets verschrikkelijk misdaan. Glooiende, groene heuvels om me heen zover het oog reikt. Gras, bos, struiken en kleurrijke wilde bloemen: zonnebloemen, tulpen, rozen… Ik kan ze zelfs…